Cerkiew w Michniowcu

Cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia Bogurodzicy w Michniowcu (ob. rzymskokatolicki kościół filialny pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela parafii w Czarnej)

Położenie

Cerkiew w Michniowcu znajduje się na niewielkim wzniesieniu. Tuż obok świątyni przebiega granica z Ukrainą.

Historia

Wiadomo, iż pierwsza cerkiew we wsi Michniowiec istniała już w 1557 roku. Świątynia, którą dziś możemy podziwiać znajduje się dokładnie w miejscu swoich poprzedniczek. Z zachowanej dokumentacji wiadomo, że w 1924 cerkiew była remontowana. Wówczas też dobudowano zakrystię oraz przedsionek.

Dziś

Obecnie w świątyni znajduje się kościół filialny pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela parafii w Czarnej.

Architektura

Cerkiew w Michniowcu jest obiektem drewnianym, osadzonym na kamiennej podmurówce. Świątynia jest orientowana, trójdzielna o wyraźnie uwydatnionych poszczególnych częściach, co upodabnia budowlę do stylu bojkowskiego. Nawa na planie ośmioboku nieproporcjonalnie duża w stosunku do pozostałych elementów, prezbiterium zamknięte, trójbocznie z zakrystią od północy. Babiniec jest czworoboczny z przedsionkiem. Nad nawą znajduje się ośmiopołaciowa, sferyczna kopuła oparta na wewnętrznych słupach. W pozostałych częściach świątyni stropy są płaskie. Kopuły zwieńczone ślepymi latarniami. Nad kruchtą i zakrystią znajdują się dachy dwuspadowe. Całość pokryta blachą.

Wnętrze/Wyposażenie

Przed wojną dobudowany został chór, który obiega sporą część cerkwi. Na balustradzie oraz ścianach i kopule znajdują się polichromie figuralne z 1983 roku. W tym samym czasie powstała również obecna Droga Krzyżowa.

Ikonostas cerkiewny ma nietypowy półkolisty kształt. Wrota diakońskie wykonane zostały z pełnych desek. Znajdują się tam ikony św. Olgi oraz św. Włodzimierza. Carskie wrota obecnie są zawieszone na ścianach prezbiterium. Wyjęte z ikonostasu trzy ikony namiestne znalazły swoje miejsce w nawie. Ikony te przedstawiają św. Mikołaja, Matkę Boską z Dzieciątkiem oraz scenę zabicia Abla.

Co warto zobaczyć?

Obok cerkwi znajduje się nietypowa, drewniana dzwonnica z 1904 roku. Jest ona trzykondygnacyjna na planie kwadratu. Dolna kondygnacja zrębowa, górna słupowa, kryta gontem. Ponad dolną kondygnacją znajduje się opasanie oparte na rysiach, natomiast powyżej drugiej kondygnacji jest daszek okapowy.

Warto również zajrzeć na przycerkiewny cmentarz, gdzie znajduje się kilka przedwojennych nagrobków.

Opracowanie: Agnieszka Pytlińska