Cerkiew w Orelcu

Cerkiew greckokatolicka pw. Zaśnięcia św. Anny w Orelcu (następnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Józefa)

Położenie

Cerkiew w Orelcu położona jest na wzgórzu w centrum wsi. Otoczona jest drzewami, wśród których znajduje się między innymi pomnikowy ok. 300-letni dąb.

Historia

Powstanie cerkwi datowane jest na rok 1740 (lub jak podają inne źródła 1759), tradycja głosi, że wcześniej świątynia pełniła funkcję kościoła w Uhercach, skąd została przeniesiona. Warto jednakże wspomnieć, że do tej pory nie udowodniono prawdziwości tej historii. Nie zmienia to jednak faktu, że pond 250-letnia świątynia jest cennym bieszczadzkim zabytkiem. W 1933 roku budowla została odnowiona.
W roku 1947 roku, podczas masowych wysiedleń cerkiew została opuszczona i przez wiele lat służyła jako magazyn szyszek dla leśnictwa. W tym czasie z cerkwi zniknęły ikony. Obecnie część z nich można podziwiać w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. W latach 60-tych budowla została przejęta przez rzymskokatolicką parafię w Uhercach i stała się jej kościołem filialnym. Dzięki temu cerkiew została uratowana przed całkowitym zniszczeniem. W 1975 roku kościół pw. św. Józefa został przypisany nowopowstałej parafii w Bóbrce.

Dziś

Obecnie cerkiew w Orelcu pełni funkcję kościoła filialnego pw. św. Józefa parafii w Bóbrce, administrowanej przez oo. Palotynów.

Architektura

Konstrukcja zrębowa, oszalowana z wieżyczką i sygnaturką. Cerkiew jest orientowana.

Wnętrze/Wyposażenie

Obecnie w świątyni nie ma już pierwotnego wyposażenia. Część uratowanych przed zniszczeniem ikon cerkwi w Orelcu można podziwiać w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. Warto wspomnieć, że jeszcze do 1963 roku w świątyni był ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne i ikonostas.

Co warto zobaczyć?

W pobliżu cerkwi znajduje się dzwonnica o konstrukcji słupowej. Pierwotnie kryta była gontem, obecnie dach wykonany jest z blachy. Dzwony znajdowały się jej górnej jej części natomiast część dolna wykorzystywana była jako spichlerz.

Opracowanie: Agnieszka Pytlińska