Cerkiew w Nagórzanach

Cerkiew św. Piotra i św. Pawła w Nagórzanach

Historia

Cerkiew p.w. św. Michała została wzniesiona w 1848 roku. Ufundował ją i patronował jej budowie Włodzimierz Późniak. W roku 1864 nastąpiła zmiana wezwania cerkwi z św. Michała na św. Piotra i Pawła. W 1902 roku cerkiew była remontowana, jednakże po zawirowaniach historycznych z okresu drugiej połowy lat 40-stych XX wieku budowla popadła w ruinę.

Dziś

Obecnie po cerkwi pozostało jedynie część kamiennych murów.

Architektura

Cerkiew jest budowlą orientowaną, jednoprzestrzenną na planie prostokąta. Jest murowana z kamienia, pierwotnie była otynkowana. Wewnątrz zamknięta półkoliście, natomiast z zewnątrz trójbocznie. Od zachodniej strony stał kiedyś oszalowany przedsionek o konstrukcji zrębowej. Do wnętrza prowadziły drzwi o konstrukcji klepkowej. Dach kalenicowy, trójspadowy pokryty gontem. Na dachu znajdowała się wieżyczka z sygnaturką, zwieńczona ośmioboczną, baniastą latarnią. Do 1965 roku przed wejściem do świątyni znajdowała się kamienna, parawanowa dzwonnica, która w kolejnych latach została rozebrana pod budowę miejscowego pomnika.

Wnętrze/Wyposażenie

Do dnia dzisiejszego nie zachowało się nic z pierwotnego wyposażenia cerkwi. Część przedmiotów zaginęła, a część została przeniesiona do nowotanieckiej fary. Jedna XVI wieczna ikona znajduje się w Muzeum Historycznym w Sanoku, gdzie można ją podziwiać.

Co warto zobaczyć?

W pobliżu cerkwi znajduje się cmentarz przycerkiewny, na którym zachowało się kilka nagrobków z początku XX wieku. Pod samą cerkwią umieszczona jest krypta, gdzie pochowany jest fundator świątyni wraz z synami.

Opracowanie: Agnieszka Pytlińska