Cerkiew pw. św. Piotra i Pawła w Zabrodziu (obecnie kościół filialny parafii w Bóbrce)
Historia
Budowę cerkwi rozpoczęto w 1912 roku. Budowali ją wspólnym wysiłkiem wszyscy mieszkańcy wsi Zabrodzie zarówno wyznania rzymskokatolickiego jak i prawosławni. Po wybudowaniu świątyni także wspólnie z niej korzystali. Po zakończeniu II wojny światowej i Akcji „Wisła” cerkiew przeszła w ręce rzymskokatolickich wiernych. Na początku kościół był filią parafii w Polańczyku. Od 1975 roku opiekują się nim Pallotyni, którzy mają swoją siedzibę w Bóbrce. Do tej parafii należy poza cerkwią w Zabrodziu również ta znajdująca się Orelcu.
Dziś
Obecnie kaplica filialna parafii w Bóbrce.
Architektura
Cerkiew jest obiektem murowanym, krytym blachą. Jej dach zwieńczony jest wieżyczką z charakterystyczną cebulką. Po II wojnie światowej świątynia była otynkowana i w niewielkim stopniu remontowana.
Wnętrze/Wyposażenie
Wewnątrz cerkwi znajduje się kopia obrazu Matki Bożej Łopieńskiej w sukience i ramie pochodzącej z XVIII wieku.
Opracowanie: Agnieszka Pytlińska
Zabrodzie znajduje się ok 1km od Zapory Solińskiej, można tam trafić skręcając w lewo po zjechaniu z serpentyn w Solinie (droga wojewódzka 895) niemalże u stóp zapory, jeszcze przed mostem na Sanie. Cerkiew znajduje się ok 700m od tego skrzyżowania.
